مقایسه‌ی ابعاد کمال‌گرایی، سیستم‌های مغزی-رفتاری و تاب‌آوری در بیماران عروق کرونر و افراد عادی

مقدمه: امروزه در جوامع مختلف با روند صعودی بیماری‌های قلبی–عروقی مواجه هستیم. مطالعه‌ی حاضر با هدف مقایسه‌ی ابعاد کمال‌گرایی، سیستم‌های مغزی-رفتاری و تاب‌آوری در بیماران عروق کرونر و افراد عادی می‌باشد. روش‌کار: در این پژوهش علی-مقایسه‌ای، داده‌ها از 150 نفر بیمار عروق کرونری مراجعه‌کننده و بستری شده در بیمارستان‌های قلب و عروق شهر تهران در سال 1392 و 150 نفر سالم جمع‌آوری شدند. این افراد با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس کمال‌گرایی چندبعدی فراست، مقیاس سیستم‌های بازداری و فعال‌سازی رفتاری کارور وایت و مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون بودند. جهت تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری تحلیل رگرسیون لجستیک دوجمله‌ای و یو مان-ویتنی و نسخه‌ی 18 نرم‌افزار SPSS استفاده گردید. یافته‌ها: بر اساس نتایج، ابعاد کمال‌گرایی متغیرهای تردید نسبت به اعمال، انتظارات والدین و نظم و ترتیب با متغیر ملاک (در دو وضعیت بیمار و سالم) رابطه‌ی مثبت و معنی‌دار داشتند (05/0>P). در سیستم مغزی-رفتاری، بازداری رفتاری و تفریح‌طلبی فعال‌سازی با متغیر ملاک رابطه‌ی منفی و معنی‌دار و جنگ و گریز با متغیر ملاک، رابطه‌ی مثبت و معنی‌دار داشتند (05/0>P). تاب‌آوری در دو گروه بیمار کرونری و افراد سالم، تفاوت معنی‌داری نشان نداد (158/0=P). نتیجه‌گیری: اجزای خاصی از ابعاد کمال‌گرایی و سیستم‌های مغزی-رفتاری با بیماری عروق کرونر قلب، ارتباط اختصاصی دارد و می‌توانند مولفه‌های مناسبی در تحلیل‌های روان‌شناختی بروز بیماری کرونر قلب باشند.